Edhe pse duket si një teatër politik i organizuar nga Qeveria e Republikës së Kosovës me aktorë të paguar nga radhët e mbeturinave të shoqërisë, Lëvizja e Deçanit për konvertimin në katolikë nxjerr në pah një realitet të hidhur jo vetëm të shoqërisë kosovare, por edhe të asaj shqiptare – të Republikës së Shqipërisë.
Përpara disa vitesh, po bisedoja me një hoxhë të njohur shqiptar, të cilin e mendoja si të devotshmëm e të mençur, pa përmendur diturinë e tij, dhe mes të tjerash doja të merrja mendimin e tij për faktin e hidhur se si shqiptarët muslimanë në kohën e Enver Hoxhës vendosën të heqnin dorë nga feja në përgjithësi pa rezistencë kur feja u ndalua me ligj në vitin 1967, duke e kthyer Shqipërinë si vendin e parë ateist në botë – vendlindjen e kryevezirëve të Perandorisë Osmane.
“Si ka mundësi që në vitin 1967 me një urdhër të qeverisë shqiptare, muslimanët thuajse u dorëzuan pa rezistencë? Si ka mundësi që nuk janë ngritur kundër atij regjimi deri në vdekje e të mos heqnin dorë nga feja?” – e pyeta atë duke lënë për të treguar se po të përballeshim ne me një urdhër të tillë do të përgjigjeshim ndryshe kundër regjimit.
Përgjigja e tij më la pa mend. Ai më tha se nëse shteti do ta ndalonte fenë sot me urdhër te prerë, historia do të përsëritej në mënyrë identike – elita e muslimanëve nuk do të rezistonte e ndërsa pjesa tjetër do të dorëzohej shumë lehtë.
“A nuk e shikon gjendjen e muslimanëve sot? A nuk e shikon se si çalojnë ata në shumë aspekte? A nuk e shikon se sa të dobët e të përçarë janë ata? A nuk e shikon se sa pasues të verbër janë muslimanët?” – shtoi ai.
Përgjigja e tij ishte vërtetë shokuese, por që m’i hapi sytë. Ndoshta duke punuar si imam e si thirrës në fe, ai patjetër që kishte eksperiencë tjetër me shqiptarët.
Kështu që, Lëvizja e Deçanit fsheh një sëmundje. Ajo është simptomë e një realiteti problematik që mund të mos vihet re në kushte normale edhe pse ata individë që gjoja po konvertohen në katolikë nuk janë muslimanë, por komunsitë të sigurimit të shtetit të ish Federatës Jugosllave.
Ajo çka e bën këtë lëvizje problematike janë disa arsye:
E para, përfshirja e CIAs. Fakti që vetë organizata terroriste e CIAs është përfshirë në këtë lojë të pistë për të përçuar një mesazh provokues tek shoqëria kosovare tregon se gjërat nuk janë aq naive sa duken.
E dyta, ndërrimi i fesë me dhunë shtetërore apo detyrimi i njerëzve që të heqin dorë nga feja islame duket që është një opsion në sirtaret e CIAs apo të Qeverisë Amerikane. Ndoshta Amerika terroriste kërkonte të thoshte se atë që e bëri me shqiptarët në kohën e Enver Hoxhës mund ta bëjë sot në Kosovë.
E treta, ndoshta muslimanët nuk janë të përgaditur ideologjikisht e shpirtërisht për të përballuar sprova e persekutime shtetërore për heqjen dorë nga feja, aq më tepër duke marrë parasysh se jetojmë në një kohë ku ekonomia është plotësisht e kontrolluar nga shteti, apo Amerika, dhe se spiunët e agjentët e CIAs gjenden në çdo qelizë të shoqërisë sonë; ata janë të infiltruar në mesin tonë, flasin gjuhën tonë, falen në xhamiat tona, dhe kanë zënë vend në ballin e radhëve tona.
Konkluzioni është se muslimanët duhet ta marrin fenë shumë seriozisht e të jenë të gatshëm për çdo sprovë e persekutim politik që mund t’i presë ata. Amerika nuk ka rënë nga pushteti. Kjo armike e islamit nuk ka hequr dorë nga lufta e saj kundër muslimanëve. Të mos harrojmë se komunizmi dhe anti-feja janë shpikur në Amerikë pavarësisht propagandës se vetë Amerika është tolerante ndaj praktikimit të fesë. Amerika është shtet i propagandës e mashtrimit, dhe kurrë nuk mund t’i besohet këtij entiteti terrorist politik.
Sabri Lushi
Gusht 2024
