Tragically and perhaps for the first time in the history of the Ummah since the blessed time of the Prophet Muhammed (peace be upon him), Muslims suffered one of the greatest losses when the British secularist soldiers marched in Istanbul on November 13, 1918. It was a sad day for the entire Ummah. Its capital was taken by the enemies of Islam. Its caliph was practically taken hostage. Its libraries, museums, and state secrets were taken control by the western heathens – the enemies of God.

In 1918, Muslims capitulated militarily. Under the act of occupation, Muslims lost the right and the ability to rebuild an army to fight the enemy as well as the right to establish an independent state. The game was over at a very crucial time of human development – the world was about to be transformed economically, militarily, politically, and technologically at an unprecedented level.

Therefore, our battle as Ummah with the West, i.e., the US Republic and the British Empire, is no longer military, for we do not have the capacity and the political freedom under the West’s strict control to even circulate the idea of rebuilding an army, let alone matching the military might of the enemy. This is a fact, and this is the reality regardless of what we might think.

The military battle with the West is impossible, madness, and even the idea itself is self-destructive and futile. In this regard, all the wars for national independence, revolutions, the terrorist activity in the Middle East, and terrorist attacks in general are strategies of the enemy in order to manufacture chaos, as well as they are political manoeuvres to keep the Ummah under anarchy, disorder, and fear.

While the military battle with the US Communist Republic and the secularists of the British Empire is out of the question, there are other battles, however, which require our heroic participation in order to survive and prove before God that we are not giving up, that we have not lost faith in Him to return once again the glory of this great Ummah after we foolishly let the western barbarians and Godless heathens take political control of our land. We were fools.

The battle with America is spiritual. Even though the American communist political system has reached a high level of technological development and an undeniable military might, the American society is undergoing major spiritual crisis. There is something they are missing. There are many things that they are missing. They are missing justice, fair treatment by the Government, and honest social environment, and a functional and natural social life which can be provided only and only by God’s instructions and laws.

Economic growth, highly advanced technology, high buildings and skyscrapers, wide roads, big bridges, grandiose malls and supermarkets, none of these are necessarily sufficient factors for a happy life. On the contrary, history has shown that these are symptoms of unjust political systems. This is exactly the case with America and its communist empire around the world. They cure the image, but they do not provide a suitable political system that accommodates all the natural needs of people.

America is corrupt. The fact that there are political movements such as “make America great again,” this shows that the country is ideologically and spiritually in ruins. Americans and the westerners in general are losing faith in America – in this mighty communist empire which was just another modern face of the British Empire.

Hand in hand with the spiritual battle, there is the economic battle. The American communist economic system, where the state owns and controls practically everything, directly or indirectly, is an economic model that produces individualism, destruction of family, vulnerability, homelessness, hard-working in order to pay bills, high prices, high taxes, and a life that lacks free time, family time, and spiritual time.

The GDP and the overall economic bulk mean nothing as long as the economic system does not deliver the right result. In this regard, the American economic system has failed.

Therefore, Muslims must capture the opportunity of the moment – the spiritual and economic failure of the Americanism – and wake up.

It is not the time to change the West, but it is the right time to change ourselves: teach our children the flaws and the big lies of the American political system, teach our Ummah the ugly truth of the economic system of the American-British Empire, reflect on the solutions that Islam has provided in the face of this total failure of the American Communist System.

The American enemies quite often want to accuse us as ‘invaders’ – as if we want to change the world – as a smart move in order to legitimize their tyranny and oppression over us in order to prevent us from reflecting on the conspicuous failure of Americanism.

Americanism is dead, but its military might is not yet; therefore, America is very dangerous. It poses an imminent threat to the Muslim Ummah. It resembles a sinking ship that pulls to its demise all its surroundings, which is practically the entire world.

We do not need to change America. We do not need the demographics. We do not need to take over Europe, as sarcastically the western propagandists accuse us. This is strategic propaganda by those who hold the political power in order to pull us into futile battles.

All we need to do is to change ourselves, to use this massive failure of Americanism and understand the importance of our religion. It is a golden opportunity to win the spiritual battle, which can be followed by getting rid of the American economic system in our lives, families, and communities.

If Muslims win the spiritual and economic battle with the American Communist Empire, their military means nothing. Their military is useless.

Sabri Lushi

December 2025

The Communist President of the US Republic – founded by the British Empire in 1776, was forced to eventually admit to some dark truths regarding movements such as women’s rights and the war strategy of destroying nations through immigration.

The Corrupt Donald Trump recently has launched a vicious attack on one of the largest Muslim communities in the USA, that is, the Somali community which is largely based on the state of Minnesota, without excluding from his attack other ethnicities or the Muslim community in the USA.

According to this main official of the White House and a direct puppet of the British Royal Family, immigrants such as Somali Muslims have contributed nothing to America; in fact, according to him, they just complain and transfer remittances back to Somalia – implying somehow that this is immoral and a crime.

Targeting vilely a Somali female congress member, Donald Trump revealed some important truths that we all need to look into carefully.

WOMEN’S RIGHTS

The attack of the US President on the Somali congress woman, his threats to take her back to her country, and even aiming at the all Somali immigrants who live in the US, showed undisputedly that the West has never believed in women’s rights; rather, they’ve fooled us to rally behind women, to let women speak for us, to elect women, to hand our political future to women because – it is obvious – women are weak and that politics is not their favorite sport.

The Somali community in the USA deserves the slap of the US President. Do they think that the President is going to take them seriously when they rally behind a lady as fools? Do they think that the most vicious tyrant, i.e., the US Communist President, is going to show some regard for them when they are represented by a woman?! What were they thinking?

Women cannot do politics. They cannot conduct political battles. It is not their natural sport. They cannot resist. Their voice does not have power. Their demeanor cannot scare the enemy.

The western corrupt politicians do not really believe in women’s rights. Their goal is to oppress and control us, exploit us and steal our wealth.

Not only the Somali community, but for Muslims in general, it is time to wake up and stop believing in all the garbage and rubbish things that the likes of Donald Trump have been preaching over the last century, such as women’s rights.

Women’s rights is just another term for “cheap political control.” The enemy is telling us how to organize and protect ourselves, by delegating the political responsibility to women among us so the political mission of the enemy to oppress us becomes much easier and faces no resistance.

Women’s rights is a lie. It is a war strategy of the enemy against Muslims.

IMMIGRATION

Speaking of war strategies, immigration has become one of the main political industries of the British Empire and the US Republic in order to destroy Muslim countries.

While appointing spies and agents in every Muslim country has played a decisive role in controlling Muslims and dividing the Ummah after the fall of the Ottoman Empire during WWI, still Islam is not dead yet – Muslims quite often are prospering, learning their religion, keeping strong families, spreading the message of Islam to other fellow humans, and attempting to show the signs of a revived Ummah, which is detected as a serious political threat by the western occupiers, that is, the British Empire and the US Communist Republic, they’ve chosen another way to crack down on the Muslim Ummah, that is, immigration.

By forcing directly or indirectly Muslims, through wars, propaganda, and incentives offered by the western immigration agencies, to leave their own countries and immigrate to the West, especially in countries such as the USA, Canada, the UK, and Germany, this has resulted in one of the most devastating war strategies for the Muslim Ummah.

The truth of the matter is that immigration has not helped Muslims thrive, but it is helped our enemies maintain their control over us at a much lower cost.

Immigration is devastation. It ruins people’s lives. It renders them vulnerable. Many, many immigrant Muslims, especially the second and third generations, have eventually abandoned the religion of Islam while their communities back home have undergone huge transformation for worse.

In this regard, it is not Muslims who are coming to the West, in this case, in the USA, as ‘invaders.’ We have been forced to immigrate. We have been fooled and incentivized to abandon our own countries and communities back home in order to come to the West for a better life while it is always too late to understand that everything has been a war strategy.

These corrupt and immoral western governments, such as the US Government and the Canadian Government, are guilty of destroying entire communities and countries around the world. They are not helping us. They are atheists, so they don’t have compassion. They don’t believe in charity. All they’re doing is a war strategy against the Muslim countries and against the religion of Islam.

CONCLUSION

The reason why Donald Trump is attacking immigrants is to cover up precisely the opposite: the war strategy of the US Government and the British Empire through immigration. They are playing the victim, as if we are invading them, while the world is ruled by the western tyrants with an iron fist.

Nevertheless, the US Communist President is right: it is our foolishness that we have chosen to abandon our home land and immigrate to the corrupt West. It is our lack of maturity that we appoint women as our community leaders, believing in a crap that even the westerners do not believe, such as women’s rights, while their strategy is simply to make their war against us easier because women do not have the ability of men to fight politically against the western tyrants.

As immigrants and as Muslims, we must beware of bad days yet to come as the world is heading to a paradoxical and absurd economic system. There will be crisis. There will be difficulties. The enemy controls the economy.

Therefore, the battle against the enemy, be it ideological, economic, or whatever, cannot be conducted by slogans and lies as women’s rights.

We saw in America what women’s rights means: an entire community is being threatened to be deported. We must not let the enemy teach us how the real world works.

We believe in women’s rights, but in what is right for them to do, not in delegating them the leadership of political battle, especially in harsh and dangerous political environments such as in the West. We need strong men to confront the western tyranny.

Sabri Lushi

December 2025

Ajo ç’ka ndodhi më 28 nëntor, 1912, është shumë më pak e komplikuar se ç’duket apo se ç’diskutohet në media, mes historianëve, analistëve, apo propaganduesëve politikë. Nuk ka rëndësi nëse kjo ditë quhet çlirim apo pushtim, bashkim apo copëtim, pavarësi apo autonomi, shtet apo principatë; madje nuk ka rëndësi nëse ekziston apo jo deklarata e pavarësisë, nëse fotoja e famshme e ngritjes së flamurit i përket 1912, 1913, ndonjë datë tjetër, apo është bërë në fotoshop, apo se çfarë ndodhi me firmëtarët e deklaratës së shpalljes së mëvetësisë. Të gjitha këta janë detaje krejt të parëndësishme përballë pyetjeve më esenciale që kanë të bëjnë me vetë pushtetin politik.

Ajo çfarë mund të thuhet me siguri është se 28 nëntori i 1912-tës përfaqëson rënien e një pushteti dhe ngritjen e një pushteti tjetër. Ky është thelbi. Në Ballkan, Perandoria Osmane ra, paravësisht ditës, muajit, apo vitit. Ndoshta pushteti i saj në Ballkan, përfshirë edhe në të ashtuquajtura troje shqiptare, mund të ketë vazhduar të ekzistojë efektivisht deri në mbarim të luftës së parë botërore, por pushteti i saj eventualisht ra.

Pushteti i Perandorisë Osmane u zëvendësua me pushtin e Perandorisë Britanike e cila ishte në kulmin e fuqisë së saj, sidomos duke marrë parasysh Europën efektivisht të unifikuar nën pushtetin komunist britanik, pushtet i cili vazhdoi të ngjizet që me themelimin e Republikës Komuniste Amerikane dhe me ekzekutimin e mbretit francez Luigji XVI në vitin 1792 gjatë asaj që njihet si Revolucioni Francez.

Sa i përket pushtetit politik, ai gjithmonë është i njejtë: ka një udhëheqës apo dinasti politike, ka ligjet dhe politikat e tij, ka një elitë ekonomike e cila i sillet rrotull oborrit të pushtetit, ka një gjuhë zyrtare, ka sistem e vet të gjykatave, ka fenë e tij zyrtare, ka një sistem konsultativ përfaqësues, siç është parlamenti, dhe ka një elitë intelektuale të përbërë nga intelektualë, propagandues, mbrojtës ideologjikë të pushtetit, formësues të opinionin publik, dhe ka raste që mbledh rreth vete edhe mashtrues e magjistarë të cilët e hipnotizojnë popullin, siç është rasti tipik i Faraonit të Egjiptit të Lashtë.

Pushteti është pushtet me të gjithë elementët e me të gjithë asortimentet e tij. Më 28 nëntor, ra një pushtet dhe erdhi një tjetër. Pyetja që meriton të ngrihet sot është nëse pushteti që erdhi ishte më i mirë apo më i keq, më i drejtë apo më zullumqar, më njerëzor apo më barbar, shkatërroi apo ndërtoi, solli civilizim apo shkatërrim, vrau apo shpëtoi jetë njerëzish, i uli apo i ngriti taksat, i shpërndau më mirë burimet natyrore apo jo, dhe mbi të gjitha, çfarë sistemi ekonomik solli ky pushteti i ri sekularist britanik?

Zhvendosja e debatit tek çlirimi apo pushtimi, dita apo data, muaji apo viti, Skëndërbeu apo Ismail Qemali, origjina e elitës politike, gjuha që flasin ata (shqip, osmanisht, apo anglisht), apo etniciteti i tyre – këto janë simptomat e atij pushtetari i cili nuk ka një përgjigje për pyetjet e vërteta. Pushteti i ri e ka të humbur debatin në tavolinë nëse ky debat bëhet për pyetjet e vërteta të parashtruara pak më lart.

Të thuash se iu dhurove një qeveri, iu çlirova, apo se iu caktova kufijtë administrativ të shtetit, do të thotë me fjalë të tjera se na erdhi një pushtet i ri i cili zëvendësoi atë të vjetrin. Sigurisht që këtë e dimë se në 1912 na erdhi një pushtet i ri. E dimë se pushteti i ri na solli ligje të tjera, ndërroi gjuhën, alfabetin, sistemin ekonomik, sistemin e gjykatave, vazhdoi të mbledhë taksa etj. Pushteti është pushtet. Nuk është kjo pyetja.

Edhe pse shqiptarë të ndryshëm ndajnë përgjigje të ndryshme në lidhje me pushtetin e ri komunist britanik që zëvendësoi pushtetin osman në Ballkan, unë kam të drejtën tim të ndajë mendimin tim në lidhje me këtë pushtet komunist britanik i cili vazhdon të sundojë jo vetëm Shqipërinë, por Turqinë, Greqinë, Serbinë, dhe madje ushtron pushtet global.

FITUAM APO HUMBËM ME PUSHTETIN E RI BRITANIK?!

Në mënyrë kontraversale, dijetari i madh egjiptian Muhammed Abduh dhe muftiu i Egjiptit (në detyrë: 1889-1905) ka thënë: “shkova në Perëndim dhe gjeta Islam, por jo muslimanë; u ktheva në Egjipt dhe pashë muslimanë, por jo Islam.”

Ndërsa kjo fjalë mund të nxirret lehtë jashtë kontekstit, dhe duket se mbështet të kundërtën e asaj që dua të them në këtë ese, apo se qëllimi i saj mund të keqë qenë një mënyrë indirekte për t’i zgjuar muslimanët nga gjumi ndërkohë që ata po sulmoheshin nga europianët komunistë nga të katë anët në fillim të shekullit të 20-të, do të bija plotësisht dakord me Muhammed Abdunë, madje do të kishim të drejtë ta lavdronim pushtetin komunist britanik nëse Perandoria Britanike do të na sillte një pushtet më të mirë se ai i Perandorisë Osmane edhe pse kjo e fundit ishte pushtet musliman.

Për fat të keq, realiteti flet ndryshe, shumë ndryshe.

Pushteti sekularist britanik rezultoi në një makabët të vërtetë. Jam i bindur se edhe ata spiunë e agjentë të cilët u paguan nga britanikët apo se u mashtruan me parullat e propagandën e tyre duhet të jenë penduar shumë shpejt.

Britanikët nuk gënjyen e mashtruan vetëm muslimanët e Ballkanit, por ata iu hodhën hi syve shumë muslimanëve arabë, sidomos në Gadishullin Arabik. Premtimet e Perandorisë Britanike për arabët shkuan deri aty se atyre do t’iu dhurohej një kalifat musliman arab nëse ata do të rebeloheshin kundër kalifatit osman.

Nuk përjashtohet aspak mundësia se një premtim të tillë britanikët mund ta kenë bërë edhe në Ballkan. Muslimanëve ballkanas, të cilët gëzonin shumë pushtetit brenda Perandorisë Osmane dhe që e donin fenë islame, sheriatin, dhe civilizimin islam, mund t’iu jetë premtuar një kalifat i tyre.

“Luftoni kundër Perandorisë Osmane, rrëzojeni atë, dhe do t’ju suportojmë të ngrinin kalifatin tuaj, të zbatoni sheriatin edhe më mirë se nën hyqmin e dinastisë osmane, dhe ndoshta mund të ndërtojmë xhami edhe më të mëdha se këto të stilit osman” – mund të kenë thënë agjentët e Perandorisë Britanike.

Ashtu siç Kemal Ataturku e hoqi maskën me ta konsoliduar pushtetin në Turqi, kështu vepruan edhe zullumqarët britanikë në Ballkan. Pushteti i tyre rezultoi të ishte pushteti më i pabesë që ka parë historia njerëzore, ashtu siç bënë më parë në Spanjë që, pasi kishin nënshkruar marrëveshjen se muslimanët nuk do të ekzekutoheshin pas largimit të sundimtarit musliman, ata u vranë, u ekzekutun, dhe u shfarosën.

Pas 28 nëntorit të 1912-tës, muslimanët e Ballkanit hynë në periudhën më të errët të historisë së tyrë: në epokën e zullumit të madh.

Muslimanët u vranë, u dëbun, e ekzekutuan, u shtypën, iu ndalua praktikimi i fesë, luftë e cila arriti kulmin me Enver Hoxhën. Ekonomikisht, pushteti komunist britanik rezultoi në fatalitet: iu konfiskoi shqiptarëve tokat, paratë, arin, dhe prona të tjera të paluajtshme. Ligjet u zëvendësuan me sistemin zullumqar britanik, filloi shkatërrimi i familjes, u rritën taksat, u ndryshua shoqëria, u luftua rendi fisnor, u ndryshuar gjuha disa herë, u instalua në Shqipëri pushteti komunist ndër më të egrit në botë, dhe shqiptarët vazhdojnë të vuajnë edhe sot nëpër rrugët e perëndimit zullumqar ndërkohë që Shqipëria është bërë një mish-mash politik: nuk ka identitet, nuk ka vizion, nuk ka një sistem ekonomik të qëndrueshëm, dhe nuk ka një qeveri që i shërben popullit shqiptar me dinjitet e ndershmëri.

Lufta e britanikëve ka shkuar edhe më tej: sot ata po rinovojnë ligjet, po definojnë gjinitë, i kanë kthyer njerëzit në spiunë e agjentë të shtetit ndërsa kush guxon të jetojë me dinjitet përballet me persekutime shfarosëse.

Kjo, pra, ndodhi me 28 nëntor: u ndërrua pushteti, por rezultoi të ishte më i padrejtë, shkatërrues, vrastar, dhe barbar. Nën këto ligje britanike, jo vetëm shqiptarët, por e gjithë bota po vuan, po ankohet, po ndizen shkëndija rebelimi ideologjik, përfshirë edhe në Amerikë e Europë, sepse këtij pushteti komunist global i tipit darvinist po i çjerret maska.

Sa i përket spiunëve e agjentëve, shqiptarë e turq e arabë, muslimanë e të krishterë, historia e provoi se kanë gabuar rëndë. Historia e vërtetoi se ata u mashtruan nga pushteti komunist britanik dhe nga zullumqarët e Perëndimit. Të shumë janë edhe çifutët që e pohojnë publikisht se ishin më mirë nën pushtetin e Perandorisë Osmane.

Sabri Lushi

Nëntor 2025

Nderim Lushi

M.Sc Agro-Environmental Engineering, Agricultural University of Tirana, Albania

Civil Society Activist based in Kukes, Albania

Address: Rruga Hasan Kerxhaliu, Kukes, Albania

Web: nderimlushi.com | +355686878566

Po të ndodhte që një dijetar musliman të kishte mundësinë të jetonte që nga pushtimi britanik i 1912-tës deri në ditën e sotme, ai do të dëshmonte edhe një herë, në fakt edhe më i bindur se kurrë, se Kur’ani është libër e zbritur nga Zoti dhe se Profeti Muhammed (paqja e Allahut qoftë mbi të) është i dërguar i Tij, kjo bazuar në realitetin afirmues që do të shikonte me sytë e tij se çfarë po ndodh në vendet tona dhe se sa naivë njerëzit janë.

Shqiptarët naivë e të komunistizuar, madje edhe muslimanët e komunistizuar, ulërasin sot pro familjes, pro vlerave tradicionale shqiptare – siç i quajnë ata, thua vallë se lidhjet farefisnore, rëndësia politike e sociologjike e familjes apo fisit, vlerat njerëzore, apo edhe të vërtetat natyrore, siç është gjinia e martesa, u dashkan të ekzistojnë ashtu vetëvetiu e të merren të mirëqena.

Kur njeriu gjendet në një situatë kur e shikon se mirësitë e Zotit po i ikin një e nga një, siç është familja, gjinia, ndasia grua-burrë, kur burri të bëjë rolin e tij e kur gruaja të bëjë rolin e saj, kur vlerat shoqërore shkulen një e nga një si gozhdat që i shkulen trupit të anijes e cila është në prag të fundosjes, dhe fillon e ulërin: vlerat, familja, gjinia, kultura, ‘ishim mirë,’ e të tjera nga këto pasthirrmat e dëshpërimit, aty e shikon se këta njerëz kanë qenë të verbër e të shkujdesur nga realiteti ku kanë jetuar ata.

Familja si një mirësi e madhe e Zotit nuk po prishet sot në Republikën e Shqipërisë, por ka filluar të prishet që nga pushtimi i madh i 1912-tës, (pushtimi britanik) që kur shumë shqiptarë tradhtuan vendin e fenë e tyre dhe u ngritën kundër Perandorisë Osmane – e cila përfaqësonte fenë dhe traditën, dhe iu bashkuan Perandorisë Britanike – e cila përfaqësonte komunizmin, sekularizmin, dhe anti fenë.

Familja si një mirësi e madhe e Zotit ka filluar të prishet që kur shqiptarët u ngritën kundër fesë islame dhe iu bashkuan komunistëve. Ata vendosën të mos rezistonin. U dorëzuan për një kafshatë buke të nënçmuar apo për pak para të ofruara nga pushteti komunist britanik i asaj kohe që drejtohej nga agjenti britanik Enver Hoxha.

Familja shqiptare është prishur që kur shqiptarët e kanë shitur njëri tjetrin për para, dhe kanë bashkëpunuar me pushtetin, qoftë pushtetin e Zogut, të Ever Hoxhës apo me këta komunistët pasardhës të tyre në këto tre dekatat e fundit.

Familja shqiptare është prishur që kur kosovarët – bashkëshqiptarët tanë në veri – filluan të brohorasin “rroftë Amerika!” Ja, kjo është Amerika, dhe ky është perëndimi.

Familja shqiptare është prishur që kur shqiptarët filluan të brohorasin pro Bashkimit Europian dhe pro Europës Perëndimore. Po çfarë kanë pandehur këta të gjorë: se Europa jep para ashtu sepse i ka për t’i hedhur apo se Amerika është shtëpi bamirëse ndërkohë që vetë shqiptarët janë gati për ta vrarë njëri tjetrin për para?

Europa dhe Amerika nuk janë nocione vetëm gjeografike: ato janë ideologji. Të bëhemi pjesë e Bashkimit Europian do të thotë të pranosh të vlerat amerikano-europiane, vlera të cilat janë kundër familjes, kundër fesë, kundër fesë islame më specifikisht, kundër ligjeve të Zotit në tokë, kundër adhurimit dhe bindjes së Zotit, kundër traditës së Profetit Muhammed (paqja qoftë mbi të), kundër jetës së begatë, kundër prosperitetit, dhe kundër çdo gjëje që ia bën njeriut jetën të mirë.

Europa dhe Amerika janë nocione politike. Qeveritë moderne kanë vetëm një objektiv: t’i kontrollojnë njerëzit politikisht, dhe janë të gatshëm të gjejnë strehim tek çdo mënyrë apo strategji që çon ujë tek ky qëllim, që është kontrolli politik, duke përfshirë shkatërrimin e familjes.

Bashkimi Europian është thjesht luftë kundër moralit, kundër fesë islame, kundër familjes, dhe kundër zhvillimit të qëndrueshëm ekonomik sepse realizohet kontrolli dhe nënshtrimi i njerëzve më lehtë. BE do të thotë kontroll politik, shtypje, dhe skllavërim ekonomik, por në mënyrë shumë graduale.

Në konkluzion, familja nuk mbahet se dua unë apo se duan shqiptarët. Ato të ashtuquajtura vlera tradicionale, gjini, martesë, apo zhvillim i qëndrueshëm ekonomik nuk ekzistojnë vetëvetiu, por ato do të vazhdojnë të ekzistojnë vetëm nëse njerëzit do t’i kthehen fesë islame dhe besimit në Zot.

Allahu nuk i ka dërguar të dërguarit e Tij se ka nevojë që njerëzit ta adhurojnë apo t’i binden Atij. Aspak! Allahu nuk ka nevojë për askënd. Ai është krijues dhe i vetëmjaftueshëm. Madje, Ai nuk ka nevojë as për falenderimin e lavdrimin e njerëzve. Njeriu nuk është asgjë tjetër veçse një pikë uji në oqean, qenie shumë e dobët, dhe që është krijuar nga sperma – diçka me erë të keqe. Kështu e përkujton Kur’ani njeriun me origjinën e tij për t’ia treguar vendin që ka.

Allahu i ka dërguar të dërguarit dhe i ka zbritur librat – i fundit i tyre Kur’ani, si instruksione, mësime, e ligje të domosdoshme për të jetuar jetën në tokë. Nëse njerëzit do të kishin aftësi për të jetuar vetë pa instruksione hyjnore, nëse do të kishin aftësi vetë për ta organizuar shoqërinë, martesën, dispozitat e martesës e të divorcit, trashëgimisë, obligimet e të drejtat e farefisit ndaj njëri tjetrit, madje edhe për të kuptuar rolet gjinore të burrit e të gruas, atëherë nuk do të kishte nevojë as për profetë, as për libra të shenjtë, e as për fe.

Me sytë tanë po e vëmë re se ku shkon shoqëria kur i largohet fesë, se ku arrin shoqëria kur zbaton ligjet britanike, apo ligjet e Bashkimit Europian. Me sytë tanë po shikojmë se sa të verbër janë njerëzit kur nuk kanë dritë hyjnore. Me sytë e tanë po vështrojmë naivët që ulërasin si të ngritur nga gjumi i harresës.

Ajo çfarë po ndodh sot në Shqipëri është vetëm fillimi i makabrave e tmerreve shoqërore që do të dëshmojmë në të ardhmen e afërt. Do të shikojmë në Shqipëri një kopje të keqe të Europës e të Amerikës së shkatërruar përveçse nëse shqiptarët do të zgjohen nga gjumi e t’i kthehen fesë islame; e theksoj: fesë islame si e vetmja fe legjitimisht hyjnore. Fetë apo ideologjitë e tjera janë shtojca të politikës së kalbur.

Sot shqiptarët, shumë prej tyre tradhtarë e hipokritë dhe pasardhës të tradhtarëve të atyre që bashkëpunuan me armiqtë britanikë përpara një shekulli, po shijojnë supën që e kanë gatuar me duart e tyre apo me duart e paraardhësve të tyre. Këtë supë kanë filluar të shikojnë edhe shqiptarët kosovarë që vazhdojnë ta mbajnë bustin e një përdhunuesi seksual në mes të Prishtinës.

Falenderuar qoftë Zoti i Madh që nuk i bën padrejtësi askujt. Përkundrazi, Ai vonon dhe iu jep njerëzve mundësi të zgjohen nga gjumi i harresës.

Sabri Lushi

Nëntor 2025